Feliś Stanisław
Miejscowość: Grójec Mały
Rok urodzenia: 1892
Rok śmierci: 1951
Instrument: kozioł weselny
Koźlarz i budowniczy kozłów, opisany w 1934 r. przez J. Pietruszyńską, jako muzyk grający na koźle w nieco w nowszym stylu, wykorzystujący jako jedyny wówczas pełną, jedenastodźwiękową skalę kozła, co pozwoliło wykonywać nowsze utwory. Opisywał także kozła ślubnego (określanego jako "dudki doślubne"). W okresie międzywojennym grał na weselach w okolicach Grójca, a w miesiącach zimowych grał w kapeli wspólnie z Janem Gniotowskim z Chobienic, nieznanymi z imienia Dopierałą z Godziszewa oraz Szczeszkiem i Gawłem (zw. "Kostek") podczas zimowych spotkań organizowanych przez Koło Śpiewu w Chobienicach pod dyrekcją Mariana Pankaua. Według relacji Mariana Springera, ówczesnego sekretarza koła, wykonywaną wówczas muzykę ludową spisywano i nagrywano. W l. 30-tych XX w. Feliś spotkał się z grupą studentów muzykologii poznańskiej pod przewodnictwem prof. Łucjana Kamieńskiego w szkole w Chobienicach, co uwieczniono na pamiątkowej fotografii. W 1937 r. wziął udział w I Konkursie Muzyki Ludowej w Kopanicy. Po wojnie aż do śmierci grał na klarnecie w kapeli z koźlarzem Franciszkiem Raszke z Wojnowa i skrzypkiem Gruszczyńskim w ZPiT w Nowym Kramsku.
